tanja nijmeijer

BOGOTA -- The army stumbled on the handwritten diary during a raid on a guerrilla camp. It lay near the embers of a communal kitchen where fleeing rebels left their breakfast untouched.

"I'm tired, tired of the FARC, tired of the people, tired of communal living. Tired of never having anything for myself," wrote the author, a 29-year-old Dutch woman.

The first known person from outside Latin America to join the region's largest rebel army wasn't just disillusioned. Like most FARC foot soldiers, Tanja Nijmeijer apparently wasn't permitted to leave.

"This would be worth it if I knew I was fighting for something. But I don't really believe that any more," she wrote on Nov. 24, 2006.

Print Edition - Section Front
Enlarge Image

More World Stories
Sharif home, taunts Musharraf
Syria comes in from the cold
Police crack down on anti-Putin demonstrators
E-tailers set for Cyber Monday
Fake epilepsy, or get arrested, or pay a bribe, or ...
Pepper spray, hives fail to deter beauty contestant
Go to the World section
Colombia's government couldn't have hoped for better propaganda against the Revolutionary Armed Forces of Colombia, or FARC. It leaked excerpts from the diary found last June to the news media.

From the entries, written in Dutch, English and Spanish, Ms. Nijmeijer emerges as a passionate left-winger who is occasionally homesick and has had second thoughts since joining the guerrillas in 2002.

"I don't know where this project is going. How will it be when we come to power? The girlfriends of the commanders in Ferrari Testa Rossas, with breast implants, eating caviar? It seems like it," one entry said.

Other entries, however, show a woman still committed to violent means and impatient for action. "Damn! I've been waiting three days for a helicopter to shoot it down, but it hasn't flown over the area."

Ms. Nijmeijer, who wrote her thesis on FARC at the University of Groningen, moved to Colombia in 2000. She taught English to wealthy children in Pereira and appears to have been radicalized by volunteer work in poverty-stricken slums.

She joined a humanitarian aid mission into rebel-held territory in August of 2001 and later joined the fighters, a force made up largely of peasants and professes a commitment to social justice.

Her parents, in a brief statement to Dutch press, said the mother visited her daughter in a jungle camp but couldn't woo her back home.

Ms. Nijmeijer has not been heard from since the diaries were found. Tanja Nijmeijer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Tanja Nijmeijer (Denekamp, 1978) is een Nederlandse guerrillastrijdster bij de Colombiaanse guerrillabeweging FARC.

Inhoud
1 Achtergrond
2 Deelname aan de FARC
3 Reacties
4 Externe link
5 Bronnen, noten en/of referenties



[bewerk] Achtergrond
Nijmeijer groeide op in Denekamp en volgde het Twents Carmel College in Oldenzaal.[1] [2] Daarna studeerde ze Spaanse Taal- en Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen.[3] Tijdens haar studie was ze actief in de Groninger kraakbeweging en woonde ze in het kraakpand Op Drift.[4] [5] In 2000 was ze korte tijd lid van de Internationale Socialisten. [6]


[bewerk] Deelname aan de FARC
In 2000 verbleef Nijmeijer voor een stage in het kader van haar studie een jaar lang in de Colombiaanse stad Pereira, waarbij ze naar eigen zeggen getroffen werd door de sociale ongelijkheid en de armoede in het land.[7] In 2001 maakte ze een rondreis door het land met de "vredeskaravaan" Caravana por la Vida, die op deze manier internationale aandacht wilde vestigen op de positie van de arme boerenbevolking in Colombia.[7] Haar ervaringen tijdens deze reis motiveerden Nijmeijer om na het voltooien van haar studie in 2002 naar het land terug te keren, hoewel haar vroegere studiecoördinator haar dat had ontraden en ook haar familie er op tegen was.[7] [8] Ze sloot zich onder de schuilnaam Eillen (of Eileen of Ellen) aan bij de FARC, waar ze tolk en vertaler werd. Ook nam ze deel aan gevechtshandelingen.[9] [10]

In augustus 2007 werden bij een actie van het Colombiaanse leger haar dagboeken aangetroffen in het kamp waar Nijmeijer op dat moment verbleef.[11] [12] Hierin uitte ze kritiek op de leiding van de FARC.[9] Dit zou haar volgens sommige deskundigen in grote moeilijkheden kunnen brengen [13], hoewel andere betwijfelden of haar leven gevaar liep.[14] [15] Mocht ze besluiten en erin slagen de FARC te verlaten, dan zal ze door Colombia mogelijk niet worden vervolgd, maar kunnen profiteren van een amnestie-regeling.[14]


[bewerk] Reacties
Hoewel het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken aanvankelijk meldde niet op de hoogte te zijn van Nijmeijers activiteiten,[16] bleek later dat haar familie al drie jaar eerder contact had opgenomen met de Nederlandse ambassade in Bogota.[17] [18] De ambassadeur werd hierover echter niet ingelicht.[18] De familie wilde geen officiële zoektocht, maar schakelde wel het Rode Kruis in, om na te gaan of Nijmeijer wellicht in een ziekenhuis lag of was omgekomen. Dit leverde niets op.[18] Uiteindelijk slaagde haar moeder erin Nijmeijer te bezoeken, iets wat volgens een deskundige door de FARC zelden wordt toegestaan.[15]

Een woordvoerder van het Nederlandse Openbaar Ministerie verklaarde dat Nijmeijers deelname aan de FARC een strafbaar feit zou kunnen opleveren. Het OM was op dat moment echter nog niet een strafrechtelijk onderzoek hiernaar begonnen.[14]

Enkele dagen na het bekend worden van Nijmeijers betrokkenheid bij de FARC vond op hoog niveau diplomatiek overleg plaats tussen de Nederlandse en de Colombiaanse regering. Over de inhoud en het doel van de besprekingen werden echter geen mededelingen gedaan. Ook Nijmeijers familie (die zich vanwege grote mediabelangstelling genoodzaakt zag onder te duiken)[2] werd bij het overleg betrokken.[19] Daarnaast begon Pax Christi een actie om Nijmeijer "uit het Colombiaanse guerrillaleger Farc te krijgen".[20]

Op 6 september 2007 vroegen de ouders van Nijmeijer in een verklaring aan de NOS om mediastilte. Ze zeiden daarin het feit dat hun dochter zich bij de FARC had aangesloten jarenlang te hebben verzwegen om haar veiligheid niet in gevaar te brengen. Ook toonden ze zich geschokt over de publicatie van haar dagboeken.[8]

Een dag later verklaarde de Colombiaanse Minister van Buitenlandse Zaken Fernando Araújo, die zelf zes jaar door de FARC gegijzeld werd, dat Nijmeijer als ze levend in handen zou komen van het Colombiaanse leger naar Nederland terug zou mogen keren.[21]

Volgens Liduine Zumpolle, oud-medewerkster van Pax Christi, zou de FARC actief leden recruteren in Nederland en andere Europese landen. Dit kon door de AIVD niet worden bevestigd. Zumpolle zei te vermoeden dat drie Nederlandse jongeren bij de FARC waren aangesloten.[10]

Hoewel Nijmeijer in haar dagboek aan andere Nederlanders bij de FARC lijkt te refereren (Karel, Karen en Jansje)[9], lijkt daar toch geen sprake van. 'Karel' is de naam die Nijmeijer geeft aan een commandant binnen haar eenheid, 'Karen' lijkt dezelfde persoon te zijn als Karel en Jansje is een vriendin in Nederland.[22]

Het Colombiaanse leger begon een onderzoek naar het antwoord op de vraag of nog een tweede Nederlander bij de FARC actief was.[23] Op 6 september 2007 bevestigde de Colombiaanse Minister van Buitenlandse Zaken dat Nijmeijer niet de enige bij de FARC aangesloten Europeaan is.[21]

Journalisten van het TV-programma Nova probeerden in het najaar van 2007 een ontmoeting met Tanja Nijmeijer te hebben. Op het laatste moment bleek dat toch niet mogelijk. Volgens de tweede man van de FARC, Raul Reyes, was zij gelegerd in een te afgelegen gebied, maar het is volgens hem geen probleem voor Tanja om voor enige tijd naar Nederland te reizen als zij haar familie zou willen bezoeken. De correspondent voor Zuid-Amerika van de Wereldomroep, Edwin Koopman, kwalificeerde dat laatste als propaganda. [24]